أدب الدنیا و الدین (کتاب)کتاب ادب الدنیا و الدین نوشته ابو الحسن ماوردی در موضوع ادب و اخلاق به زبان عربی تألیف گردیده است. ۱ - معرفی مؤلفابو الحسن علی بن محمد بن حبیب البصری المعروف بالماوردی (۳۶۴- ۴۵۰ ق) در دوران شکوفایی علوم اسلامی در بصره به دنیا آمد. مقدمات علوم را نزد ابو القاسم صیمری آموخت. آنگاه به بغداد رفت و در محله «الزعفرانی» بغداد سکونت گزید و به آموزش و شنیدن احادیث مشغول شد. فقه را نزد ابو حامد اسفرایینی فرا گرفت. چون از آموختن علوم مرسوم فراغت یافت در بغداد و بصره به تدریس علوم حدیث و تفسیر پرداخت. در علوم دیگری چون فقه ، ادبیات ، نحو ، فلسفه ، سیاست ، علوم اجتماع و اخلاق مبرز بود. وی بارها در ممالک گوناگون به قضاوت مامور گردید تا اینکه در نهایت قاضی القضاة بغداد شد. وی در اصول و فروع فقه، شافعی و در اصول اعتقادی به اعتزال گرایش داشت. وی از سران فقه شافعی و بزرگان این مذهب بود. هر کس کتاب « الحاوی » او را مطالعه کند به تبحر و دانش وسیع او نسبت به مذهب شافعی گواهی خواهد داد. ماوردی در بغداد وفات یافت و در «باب الحرب» مدفون گردید و خطیب بغدادی بر او نماز گزارد. ۲ - آثار مولفاز او آثار زیادی بر جای مانده است از جمله: احکام السلطانیة ، النکت و العیون الحاوی و الاقناع در فقه که به طبع نرسیدهاند، ادب الدنیا و الدین ، قانون الوزارة و سیاسة الملک و غیره. ۳ - معرفی کتاباین کتاب در پنج باب تنظیم یافته است: باب اول: در فضیلت عقل و نکوهش هواپرستی . [۱]
ادب الدنیا و الدین، ابو الحسن ماوردی، ص۷.
باب دوم: در ادب علم . [۲]
ادب الدنیا و الدین، ابو الحسن ماوردی، ص۳۳.
باب سوم: در ادب دین . [۳]
ادب الدنیا و الدین، ابو الحسن ماوردی، ص۹۸.
باب چهارم: در ادب دنیا . [۴]
ادب الدنیا و الدین، ابو الحسن ماوردی، ص۱۴۳.
باب پنجم: در ادب نفس . [۵]
ادب الدنیا و الدین، ابو الحسن ماوردی، ص۲۴۱.
مؤلف در این کتاب با توجه دادن به این نکته که مهم ترین، با ارزش ترین، و نیز نافعترین چیزها آنست که قوام دین و دنیای انسان و نیز مصلحت دنیا و آخرتش بدان وابسته است چرا که در صورت پابرجایی دین ، عبادت صحیح و با دنیای شایسته، سعادت و نیکبختی تمام میشود. از این رو در این کتاب به بیان آداب دین و دنیا داری پرداخته و در این جهت بین پژوهشهای فقیهان و گفتار ادیبان گرد آورده است به نحوی که فهم آن برای عموم مخاطبین سهل و آسان باشد. ماوردی در لابلای کتاب به آیات قرآن کریم و نیز سنت نبوی استشهاد نمود، و نیز از ضرب المثلهای حکیمان و ادیبان و نیز گفتار شعرا برای تنوع بخشیدن به مطالب کتاب و رفع ملالت و خستگی خواننده استفاده شایانی میبرد.۴ - نسخه شناسیاین کتاب در سال ۱۲۹۹ هجری و نیز سال ۱۳۰۴ ه در قسطنطنیه به طبع رسیده است. نسخه مورد استفاده در برنامه با شرح و تعلیقات محمد کریم راجح توسط انتشارات «دار اقوا» بیروت در سال ۱۴۲۱ به طبع رسیده است. [۶]
دانشنامه قرآن کریم، بهاء الدین خرمشاهی، ج ۲، ص۱۹۴۹.
[۷]
اکتفاء القنوع بما هو مطبوع، ادوارد فندیک، ص۱۵۴.
[۸]
اکتفاء القنوع بما هو مطبوع، ادوارد فندیک، ص۳۴۱.
۵ - منابع۱. دانشنامه قرآن کریم، بهاء الدین خرمشاهی. ۲. اکتفاء القنوع بما هو مطبوع، ادوارد فندیک. ۶ - پانویس
۷ - منبعنرم افزار كتابخانه تراث، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. ردههای این صفحه : کتاب شناسی | کتب اخلاقی
|